دیلی عکس پروفایل اینستاگرام اخبار فال بازار همه چیز درباره سرطان سینه زنان و دختران
سرطان سینه، رشد بدخیم سلول های سرطانی در بافت پستان است. در بیماری سرطان، سلول ها به صورت کنترل نشده ای رشد می کنند. سرطان سینه یکی از سرطان های شایع در بین زنان می باشد، اما این سرطان در بین مردان نیز دیده می شود.
از کجا بدانیم سرطان سینه داریم؟
انواع سرطان سینه
۱- سرطان مجرایی: ۸۵ تا ۹۰ درصد افراد مبتلا به سرطان سینه، دچار این نوع سرطان هستند. در این نوع، فقط در داخل مجرای سینه، سلول های سرطانی رشد می کنند. اگر توده کوچکی را در سینه احساس کردید و یا از نوک سینه ترشحاتی خارج شد، فورا به پزشک مراجعه کنید.
۲- سرطان لوبولی : ۸ درصد افراد مبتلا به سرطان سینه، دچار این نوع هستند. شیر مادر درون این لوبول ها جمع می شود. گاهی اوقات این لوبول ها پر می شوند، اما سرطان سینه نمی باشد. وجود توده سفت، تورم، تغییر ظاهر سینه و نوک سینه برگشته همه جزو علائم این سرطان می باشد. از طریق بیوپسی سینه (نمونه برداری از بافت سینه) می توان این سرطان را تشخیص داد.
۳- سرطان التهابی سینه: این نوع سرطان در پوست رخ می دهد و موجب قرمزی و ورم سینه می شود و ظاهر سینه را ملتهب می کند. اگر علائم زیر را داشتید، فورا به پزشک مراجعه کنید: اندازه سینه به طور ناگهانی بزرگ شود، پوست سینه شبیه پوست پرتقال بود، پوست سینه دائما در حال خارش بود، سینه گرم و سفت شده باشد، درد سینه داشته باشید، نوک سینه تو رفته باشد و ورم گره لنفاوی زیر بغل وجود داشته باشد.
۴- بیماری پاژه نوک سینه: در این بیماری که معمولا در یک سینه وجود دارد، نوک سینه خارش دار و فلس‌مانند و قرمزرنگ می شود و به راحتی با جوش اشتباه گرفته می شود. بثورات قرمزی که در نوک سینه وجود دارند ممکن است به سمت پوست قهوه ای اطراف نوک سینه گسترش یابد و یا ممکن است موجب یک زخم باز در نوک سینه شود و یا علائمی شبیه اگزما در نوک سینه داشته باشد.
علائم سرطان سینه
– وجود برآمدگی و یا ضخیم شدن سینه و یا زیر بغل
– تغییر اندازه و یا شکل سینه در فرد بالغ
– از نوک سینه، مایعی بریزد که شیر نیست
– تغییر اندازه و شکل نوک سینه
– تغییر رنگ و یا بافت نوک سینه و یا هاله اطراف نوک پستان
– پوست سینه دارای فرورفتگی، چروکیدگی و یا جوش باشد.
اگر درد سینه دارید …
در مراحل اولیه سرطان سینه ممکن است هیچ دردی و یا ناراحتی نداشته باشید. توسط ماموگرافی و آزمایشات منظم سینه، می توانید تغییرات سینه خود را متوجه شوید. خودتان نیز می توانید هر ماه، پستان خود را معاینه کنید و تغییرات را بفهمید.
به یاد داشته باشید، بسیاری از برآمدگی ها و جوش ها، خوش خیم می باشند و سرطانی نیستند و به خوبی با درمان مناسب بهبود می یابند.
اگر شما هر نشانه غیرطبیعی را در سینه خود مشاهده کردید، به پزشک مراجعه کنید. تشخیص و درمان به موقع سرطان سینه، شانس زندگی فرد را بیشتر می کند.
جلوگیری از سرطان سینه
هیچ راه مطمئنی برای جلوگیری از این سرطان وجود ندارد. اما شما می توانید سینه خودتان را معاینه کنید و شیوه جلوگیری از سرطان سینه را بیاموزید.
عوامل خطری که شما نمی توانید آنها را کنترل کنید، عبارتند از: جنس، ژن، نژاد، سن، وضعیت یائسگی، داروها و درمان های پزشکی، سن شروع قاعدگی و تاریخچه سلامتی خانوادگی.
کنترل سرطان سینه
– بارداری و شیردهی : بارداری قبل از سن سی سالگی و شیردهی، تعداد دفعات قاعدگی را کم می کند که یکی از دلایل کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه می باشد. هورمون استروژن، ایجاد ۸۰ درصد سرطان های سینه را تحریک می کند. بارداری و شیردهی باعث کاهش میزان این هورمون می شود.
– هورمون درمانی : استفاده از هورمون درمانی (مثلا برای مشکلات یائسگی) باعث بروز مشکلات قلبی و سرطان سینه می شود، در حالی که هورمون درمانی برای سلامت استخوان ها خوب است و جلوی سرطان روده بزرگ را می گیرد.
– الکل: نوشیدن الکل ممکن است میزان هورمون های زنانه را تغییر دهد و باعث بروز سرطان سینه گردد.
– سیگار: سیگار دارای مواد شیمیایی می باشد که باعث بروز سرطان می شود. این مواد شیمیایی جذب بدن شده و بر سلامت کنونی و آینده فرد اثر می گذارد.
– رژیم غذایی: انواع کلم ها دارای ترکیبات سولفور هستند که با سرطان می جنگند. دانه سویا دارای ایزوفلاون جنیستین می باشد که با سرطان سینه می جنگد. پیاز و سیر، ادویه ها، توت ها و میوها، دانه ها و غلات، ماهی ها، چای و قهوه بدون کافئین، آب و آبمیوه نیز موادغذایی ضد سرطان می باشند.
– ورزش: ۳ تا ۵ ساعت در هفته، پیاده روی تند کنید تا خود را در مقابل سرطان سینه محافظت نمایید.
– وزن: وزن خود را با ورزش و تغییر عادات غذایی متعادل کنید تا از سرطان در امان مانید.
معاینه سینه توسط خود فرد
این معاینه باید هر ماه توسط خود فرد انجام شود. همراه با این معاینه، باید ماموگرامی سالانه و آزمایشات پزشکی نیز انجام شود. با این معاینه، تغییرات یک ماه گذشته را می توانید در سینه‌تان ببینید.
در این معاینه، بافت سینه را از قسمت زیر نوک سینه و هاله اطراف سینه به سمت زیر بغل معاینه می کنید. هر ماه ۱۵ دقیقه برای معاینه سینه خود وقت بگذارید.
زمان مناسب برای معاینه سینه توسط خود فرد
– اگر شما هنوز یائسه نشده اید: چند روز بعد از اتمام قاعدگی، این معاینه را انجام دهید. در این هنگام، میزان هورمون ها ثابت و سینه کمتر حساس می باشد.
– اگر شما یائسه شده اید: روز مشخصی را در هر ماه به این معاینه اختصاص دهید.
روش های معاینه سینه توسط خود فرد
۱- دست ها بر مفصل ران
بایستید و دستان خود را بر مفصل ران بگذارید و ظاهر هر دو سینه خود را بررسی کنید.
اندازه، شکل و فاصله بین سینه ها را نگاه کنید.
اگر تغییری در رنگ پوست و یا بافت سینه می بینید، آن را یادداشت کنید.
به نوک سینه و هاله اطراف آن نگاه کنید و ببینید که سالم به نظر می رسند یا نه.
۲- دست ها پشت سر
در حالی که در مقابل یک آیینه ایستاده اید، دست ها را بالا ببرید و پشت سرتان قرار دهید و نگاه کنید که آیا سینه ها به سمت بالا حرکت می کنند و هر گونه تغییری را یادداشت کنید.
به نوک سینه و هاله اطراف آن نگاه کنید و ببینید گودی، برآمدگی و یا تورفتگی در این نواحی بوجود نیامده باشد.
به زیر بغل خود نگاه کنید و ببینید در آن ناحیه که گره لنفاوی دارد، ورمی وجود نداشته باشد.
۳- ایستاده و مالش
دست چپ خود را بالا ببرید و با استفاده از انگشتان دست راست بر روی سینه چپ فشار کمی وارد کنید.
انگشتان خود را از بالا تا پایین سینه و همینطور از سمت داخلی سینه به سمت زیر بغل حرکت دهید.
می توانید از حرکت دایره‌ای شکل استفاده کنید.
هر گونه تغییری در بافت، رنگ و یا اندازه سینه را یادداشت کنید.
سپس روی سینه راست نیز همین معاینه را انجام دهید.
بهتر است این معاینه را در زیر دوش آب انجام دهید، زیرا پوست خیس است و دارای کمترین مقاومت در برابر اصطکاک انگشتان می باشد.
۴- بررسی نوک سینه
هر دو دست خود را پایین بیاورید.
با انگشتان سومی و اشاره دست راست، به آرامی نوک سینه چپ را فشار دهید و نوک سینه را به طرف جلو بکشید. ببینید که آیا نوک سینه به جای اول خود برمی گردد؟ و آیا مایعی از نوک سینه ترشح می شود؟
تغییرات را یادداشت کنید. سینه راست را نیز به همین طریق معاینه کنید.
۵- درازکشیده و مالش
این معاینه را در اتاق خوابتان انجام دهید.
بر روی تخت دراز بکشید و بالش را زیر سر و شانه های خود قرار دهید.
دست چپ خود را پشت سرتان قرار دهید.
با دست راست، سینه و زیر بغل را مالش دهید (همانطور که در معاینه ایستاده و مالش توضیح داده شد)
هر گونه تغییر در بافت، رنگ و اندازه را یادداشت کنید.
سپس سینه دیگر را نیز معاینه کنید.
توصیه ها
– روز معینی را در هر ماه برای این معاینه انتخاب کنید و هیچ گاه آن روز را فراموش نکنید.
– با آرامش و تنفس معمولی این معاینه را انجام دهید.
– هر گونه تغییری را به پزشک خود بگویید.
– معاینه پزشکی و ماموگرافی سالانه را هم فراموش نکنید.
علائم و روش های تشخیص سرطان سینه
علائم سرطان سینه کدامند؟ سرطان پستان چگونه شروع می شود؟ تومورهای خوش خیم و بد خیم چه تفاوتی با هم دارند؟ این سرطان با چه سرعتی رشد می کند؟ پاسخهمه این سوالات را درادامه بخوانید.
سرطان سینه ( پستان ) چیست و چگونه آغاز می شود؟
سرطان پستان ناشی از رشد خارج از قاعده سلول های غیرطبیعی در پستان است. در هر دو نوع تومورهای خوش خیم و بدخیم، رشد سریع و زیاد سلول ها وجود دارد. روند زیاد شدن سلول ها در تومورهای خوش خیم در مرحله مشخصی متوقف می شود، در تومورهای بدخیم این رشد به صورت غیر قابل مهار ادامه می یابد تا حدی که در صورت عدم درمان، تمامی قسمت های بدن را تحت تأثیر قرار داده و از کار می اندازد.
شایع ترین نوع سرطان پستان، سرطان از منشاء مجاری شیری است و از آنجا که این نوع بافت بیشتر در یک چهارم بالایی و خارجی پستان وجود دارد، در حدود نیمی از سرطان های پستان در ربع فوقانی و خارجی آن یافت می شوند.
تومورهای خوش خیم و بدخیم چه تفاوتی با یکدیگر دارند؟
باید گفت که در تمام تومورها رشد سریع و زیاد سلول ها وجود دارد. خواه این تومور خوش خیم باشد یا بدخیم. آنچه حائز اهمیت است و تفاوت اصلی این دو نوع تومور را سبب می شود این است که روند زیاد شدن سلول ها در تومورهای خوش خیم در مرحله مشخصی متوقف می شود ولی در تومورهای بدخیم به صورت غیرقابل مهار ادامه می یابد. این رشد سلولی در تومورهای بدخیم که همان سرطان است تا حدی ادامه می یابد که در صورت عدم درمان تمامی قسمت های بدن را تحت تأثیر قرار داده و از کار می اندازد. این در حالی است که این اتفاق، هرگز در تومورهای خوش خیم نمی افتد.
رطان پستان، شایعترین سرطانی است که خانم ها به آن مبتلا می شوند. در کشورهای غربی این بیماری بیشتر در سنین بالای ۵۰ سال دیده می شود ولی در کشور ما بیماران جوان تر هستند و در بسیاری از موارد به علت عدم آگاهی از علائم بیماری در مراحل پیشرفته تری مراجعه می کنند.
هر چقدر سرطان پستان زودتر تشخیص داده شود، درمان آن آسان تر و موفقیت آمیز تر است. به همین دلیل لازم است بانوان جهت حفظ سلامت خود، حقایقی را در مورد این بیماری بدانند.
عوامل اصلی ابتلا به سرطان سینه
دلیل اصلی ابتلا به سرطان سینه چیست؟
مهمترین عواملی که باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان پستان می شوند عبارتند از :
سابقه فامیلی ابتلا به سرطان پستان، بخصوص در مادر، خواهر یا دختر
سابقه سرطان پستان در خود فرد
سن اولین زایمان بیشتر از ۳۵ سال
نازایی
بلوغ زودرس
یائسگی دیررس
چاقی پس از یائسگی
مصرف زیاد چربی حیوانی در رژیم غذایی
سابقه تابش اشعه زیاد به قفسه سینه
برخی از بیماریهای خوش خیم پستان
البته باید تاکید کرد که وجود یک یا تمام این شرایط در هر فرد به معنای ابتلای قطعی وی به این بیماری نیست و این عوامل صرفا” احتمال ابتلا را افزایش می دهند. همچنین
علائم و نشانه های سرطان سینه چیست؟
۱- توده یا تومور پستان:
توده های مشکوک به سرطان در لمس به صورت سفت یا سخت، گاه غیرمتحرک و با چسبندگی به اطراف لمس می شوند. همان گونه که قبلاً گفته شد، اغلب این توده ها منفرد و بدون درد هستند. باید توجه داشت که قضاوت در مورد خوش خیم یا بدخیم بودن توده، بعهده پزشک معالج بوده و پس از بررسی های دقیق مقدور خواهد بود.
۲- ترشح از نوک پستان:
ترشحات پستان می توانند به رنگ های مختلف مشاهده شوند (سفید، قهوه ای، آبی، خاکستری، قرمز، سبز و یا بدون رنگ). ترشح ناشی از سرطان پستان معمولاً خون واضح و یا خونابه ای یا در برخی از موارد بی رنگ می باشد.
ترشح خونی یا آبکی که خودبخودی بوده و از یک پستان و از یک مجرا خارج شود، یا همراه با غده ای در پستان باشد، شک به سرطان را افزایش می دهد.
۳- تغییرات پوست پستان:
این تغییرات به صورت فرورفتگی و یا کشیدگی پوست پستان بروز می کنند. فرورفتگی پوست پستان ممکن است بطور ثابت و مشخص وجود داشته باشد و یا در حالات خاصی از معاینه پستان دیده شود. کشیدگی پوست، اگر چه علامتی مهم است ولی یافته قطعی دال بر سرطان نیست و گاهی به دنبال بیماری های خوش خیم پستان نیز دیده می شود.
۴- تغییرات نوک پستان:
در بعضی افراد فرورفتگی نوک پستان ممکن است بعد از شیردهی یا پس از دوران بلوغ ایجاد شود که معمولاً به طور خود به خودی و یا با دستکاری خود فرد به حالت اول برمی گردد. در حالیکه در سرطان، این فرورفتگی حالت ثابت دارد و با معاینه دقیق پستان ممکن است وجود غده ای در زیر نوک و هاله پستان مشخص شود.
قرمزی و خارش نوک پستان همراه با پوسته پوسته شدن و ترک خوردن آن، می تواند علامت نوعی از سرطان پستان به نام پاژه باشد مگر اینکه خلاف آن ثابت شود.
۵- بزرگی غدد لنفاوی زیر بغل:
آنچه از اهمیت ویژه ای برخوردار است این موضوع است که بزرگی غدد لنفاوی زیربغل می تواند به دلیل ضایعات خوش خیم و حتی التهاب ها و ضربه به ناحیه دست و یا پستان باشد. بنابراین اگرچه این علامت بیمار را به سمت بررسی های بیشتر هدایت می کند ولی باید دانست که این حالت از ابتدا نگران کننده نیست.
۶- تغییراندازه پستان:
گاهی اوقات به علت بزرگی بیش از حد یک تومور و یا التهاب قابل توجه دور تومورهای کوچکتر، پستان در یک طرف، بطور واضحی بزرگتر از طرف مقابل می شود. البته اندازة دو پستان در افراد سالم نیز کاملاً مشابه نیست ولی بزرگی یک پستان نسبت به طرف دیگر که اخیراً ایجاد شده است، باید مورد توجه قرار گیرد و با انجام معاینه از عدم وجود توده و سلامت پستان مطمئن شد. گاهی هم تومورهای خوش خیم و نیز ضربه به پستان، خونریزی و یا التهاب ناشی از تجمع شیر در پستان (بویژه در خانم های باردار و شیرده) و کیست های بزرگ، باعث این عدم تقارن می شوند که با معاینه و استفاده از روش های تشخیصی، می توان نوع آنها را تعیین نمود (۳ و ۲).
با وجود آنکه نمی توان از ایجاد سرطان پستان جلوگیری کرد ولی با تشخیص زودرس و به موقع آن، شانس بیشتری برای درمان موفقیت آمیز این بیماری وجود دارد.
سه روش شناخته شده برای تشخیص زودرس سرطان سینه وجود دارد که عبارتند از:
خودآزمایی پستان
معاینه پستان توسط پزشک
ماموگرافی
چند خطاي رایج زنان درباره سرطان سينه
كارشناس مامايي در يزد ۷ خطاي رایج زنان درباره سرطان سينه را تشريح كرد.
* باورغلط اول: تودههای پستانی تقریبا همیشه سرطان هستند.
این عقیده نادرستی است که هر توده‌‌ای در پستان به معنی وجود سرطان است. اگر چه هر خانمی که در پستان خود احساس توده داشت باید به فکر سرطان باشد تا عکس این موضوع ثابت شود، اما این نباید زنان را نگران کند.
هر چه سن یک زن بیشتر باشد، احتمال بیش تری دارد تا یکی از ۷ تا ۸ نفری باشد که مبتلا به سرطان پستان می‌‌شوند. همچنین احتمال بیش تری وجود دارد که توده های پستانی در زنان سالمند و زنانی که به دوران یائسگی نزدیک می شوند و یا یائسه شده‌‌اند سرطانی شوند.
وقتی یک توده پستانی سرطانی نباشد، به چه دلیل ممکن است ایجاد شده باشد؟
این توده‌‌ها ممکن است کیست هایی باشند که معمولا خطرناک نیستند، اما ممکن است رشد غیر سرطانی و غیر طبیعی سلول‌‌ها باشد نظیر فیبروآدنوما که کمتر شایع است و یا لخته های خونی که موجب ایجاد توده می شوند. همچنین این توده های کاذب ممکن است در اثر تغییرات هورمونی ایجاد شوند که در واقع اصلا آنها توده نیستند.
به هر حال دلیل تودههای پستانی هر چه باشد، نباید مورد غفلت واقع شود و باید از سوی پزشک اطمینان حاصل شود که خطرناک نیستند.
گاهی لازم است معاینه جسمی از سوی پزشک صورت گرفته و گاهی نیاز به ماموگرافی و در برخی اوقات نیاز به سونوگرافی است. با انجام این آزمون‌‌ها علت توده های پستانی دقیقا مشخص خواهد شد.
* باور غلط دوم: ســـرطان پستان همیشه همراه با توده ای قابل لمس است.
همیشه این طور نیست. همیشه سرطان‌‌های پستان با توده همراه نیستند. گاهی اوقات قبل از اینکه خانمی احساس توده در پستان خود داشته باشد، بعد از انجام ماموگرافی مشخص می‌‌شود که او دچار سرطان پستان است.
بسیاری از سرطان‌‌ها هنگام آزمون‌‌های غربالگری ماموگرافی تشخیص داده می شوند.
* باور غلط سوم: تودههای سرطانی با تودههای خوش خیم تفاوت دارند.
اگر این طور فکر می‌‌کنید بدانید که همیشه تودههای سرطانی متفاوت از تودههای خوش خیم نیستند. تودههای سرطانی و تودههای غیر سرطانی یا همان خوش خیم، ممکن است با یکدیگر اشتباه گرفته شوند.
زنان غالبا فکر می‌‌کنند وقتی توده‌‌ای سرطانی باشد، آن را به صورت توده ای سفت احساس می‌‌کنند که به اطراف حرکت نمی کند. این در حالی است که توده های پستانی همچنین ممکن است نرم و متحرک باشند.بنابراین همیشه نمی‌‌توان گفت که تودههای سفت، سرطانی و تودههای نرم، بی‌خطر هستند.
در حالی که ۴۰ درصد زنان در زندگی خود با تودههای پستانی مواجه می‌‌شوند، باورهای رایج درباره این توده‌‌ها کم نیست.کیست‌‌ها در صورتی که عمقی باشند احساس سوزش ایجاد می کنند. اما اگر این کیست‌‌ها سطحی باشند غالبا نرم و گرد حس می‌‌شوند.
اگر تودههای پستانی عمقی باشند قادر هستند بافت پستان را به جلو برانند. گاهی توده‌‌هایی که در لمس به نظر خوش خیم و نرم و متحرک می‌‌آیند می‌‌توانند سرطان باشند.
توده‌‌هایی که با لمس آنها زنان احساس خراش و سوزش داشته باشند معمولا خوش خیم هستند و اما بهترین توصیه این است که اگر هنگام لمس هر احساسی داشتید باید مورد بررسی قرار بگیرید.
* باور غلط چهارم: نباید نگران تودههای کوچک بود.
این باور غلط است که نباید با لمس تودههای کوچک در پستان احساس نگرانی کرد. تودههای سرطان ها می‌‌توانند در زمان شروع بسیار کوچک باشند.
اندازه یا سایز توده های پستانی راه خوبی برای تصمیم گیری در مورد بی خطری یا سرطانی بودن توده ها نیست.در برخی از زنان تودههای پستانی به اندازهٔ یک نخود و در برخی دیگر اندازهٔ این توده‌‌ها حتی به حد یک گریپ فروت هم می‌‌رسد.
با انجام ماموگرافی حتی توده هـــای بسیار کوچک مشخص می‌‌شوند. وقتی زنان واقعــــاً در پستان خود تــوده ای را حس می‌‌کنند اندازهٔ آنها معمولا کمتر از ۵/۲ سانتی م‌تر قطر دارد.
* باور غلط پنجم: مراجعه فوری ضروری نیست.
این باور غلط را از ذهن خود دور کنید که با لمس توده نباید سریع به پزشک مراجعه کرد. مخصوصا اگر شما خانمی هستید که سن‌تان کمی بالا رفته است به تأخیر انداختن مراجعه و پیگیری توده پستانی کار درستی نیست.
هر تـــوده‌‌ای در پستان باید توسط پزشک مورد ارزیابی کامل قرار گیــــرد.گاهی پزشک توصیه می کند که بعد از دوران قاعدگی برای بررسی بیشتر مراجعه کنند. ممکن است این توده نوعی کیست باشد و با قاعدگی و تغییرات هورمونی تغییر کند.
زنانی که به سن یائسگی نزدیک می‌‌شوند احتمال کمتری وجود دارد تا دچار تغییرات توده ناشی از تاثیرات هورمونی شوند، بنابراین نباید ارزیابی‌‌های پستانی به تاخیر انداخته شود.
اما این سوال مطرح می‌‌شود که چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
حتی بهتر است بلافاصله پس از لمس توده به پزشک مراجعه کنید. این پزشک است که زمــــان مراجعــه بعدی را تعیین می‌‌کند و زنان خود نباید در مورد آن تصمیم بگیرند.
عده‌ای از زنان خود را با اطرافیـــان و آشنایان خود مقایسه می‌‌کنند و به گمان اینکه توده پستانی آنها هم ممکن است کیست باشد و برطرف می‌‌شود به پزشک مـــراجعه نمی کنند.
در حالی که اگر توده‌‌ای سرطانی باشد حتی یک هفته و یا یک ماه هم برای درمان ارزشمنـد است، مخصوصا اگر فرد جوان باشد.
* باور غلط ششم: یک توده می‌‌تواند سرطانی باشد، حتی در زنانی که تاریخچه خانوادگی سرطان ندارند.
این باور هـــم واقعیت مطلق ندارد. تنها ۵ تا ۱۰ درصد از سرطان‌‌های پستان، ارثی است.اکثریت زنانی که دچار سرطان پستان می‌‌شوند هیچ عامل خطری ندارند. پس این جمله هم واقعیت ندارد که اگر خانمی در خانواده‌‌ای زندگی می کرد که تاریخچه سرطان در آن وجود نداشت، تودههای پستانی هرگز سرطانی نخواهند شد.
* باور غلط هفتم: در زنانی با داشتن تاریخچه کیست، تودههای پستانی سرطانی نیستند.
همیشه این طور نیست. برخی از زنان که سالیان زیاد در پستان خود کیست داشته اند نباید تصور کنند که این کیست‌‌ها نگران کننده نخواهند شد، چرا که ممکن است کیست‌‌ها هم دچار تغییراتی شده و به تودههای سرطانی تبدیل شوند.
همه خانم‌‌ها باید توجه کنند که هر زمانی که در پستان های خود توده‌‌ای جدید یافتند باید فورا به پزشک مراجعه کنند تا نگرانی‌‌هایشان برطرف شود، چرا که ممکن است این توده از همان کیست های قدیمی نباشد.
