حرکت ستون فقرات کمر (پایین کمر) میتواند روند بهبود شکستگیها و اتصالات بعد از عمل را به تأخیر بیندازد. محدود کردن حرکت ستون فقرات فرایند بهبودی استخوان را سرعت میبخشد و همچنین کمردرد ، درد سیاتیک و ناراحتی بیمار را کاهش میدهد. روش ساخت و مواد استفاده شده برای ساخت کمربندها بسته به هدف استفاده از کمربند متفاوت است.
به منظور محدود کردن حرکت ستون فقرات و کاهش علائم دیسک کمر ، معمولاً از دو نوع کمربند استفاده میشود:
کمربندهای سفت و انعطافناپذیر
کمربندهای شکمی (کمربندهای انعطافپذیر)
کمربندهای سفت و انعطافناپذیر
کمربندهای سفت مانند کمربندهای روی هم افتادهی بوستونی یا کمرسینههای طبی خاجی (TLSO) از کمربندهای پلاستیکی ساخته میشوند. طوری که بندهای سفت و محکمی به خوبی روی آن نصب شدهاند، این نوع کمربند برای دیسک کمر قادر است حدود ۵۰ درصد حرکت ستون فقرات را محدود کند. شکستگیها (یا استخوانهای شکسته) اغلب با کمربندهای سفت درمان میشوند و همچنین ممکن است بعد از عمل جراحی نیز از این نوع کمربند استفاده شود.
کمربندهای سفت، سنگین و گرم هستند و استفاده از آنها برای بیماران نسبتاً ناخوشایند است. این نوع کمربند زمانی باید استفاده شود که بیمار بیدار و در حال کار است و هنگامی که بیمار دراز کشیده است برداشته میشود.
کمربندهای سفت با نام کمربندهای طبی خاج کمری نیز شناخته میشوند، زیرا این کمربندها ناراحتی ستون فقرات پایین کمر و استخوان خاجی را درمان میکنند. در این مقاله به رایجترین کمربندهای سفت و انعطافناپذیری که بیشتر توصیه میشود، پرداخته شده است. این کمربندها شامل انواع زیر است:
کمربند چیربک (chairback)
نیم تنه رینی دارای انحنا
کمربندهای ویلیام
کمربند چیربک
کمربند چیربک، کمربند کوتاهی است که بعد از عمل جراحی استفاده میشود و باعث تسکین درد پایین کمر و ثبات ستون فقرات میشود. این نوع کمربند توانایی بیمار برای خم شدن (جلو، عقب و به اطراف) را کم میکند و مقدار چرخشی که پایین کمر میتواند داشته باشد را نیز محدود میکند.
نیم تنه رینی دارای انحنا
این نوع کمربند فشار و وزن وارد شده به پایین کمر را کاهش میدهد. این کاهش فشار و وزن توسط محکم نگه داشتن ستون فقرات در یک شیب خنثی انجام میشود. این کمربند فشار بیشتری روی شکم وارد میکند که وزن وارده به پایین کمر را کم میکند. شیب ثابت کمربند به جلوگیری از خمیدگی ستون فقرات نیز کمک میکند. خمیدگی ستون فقرات وضعیتی است که مشخصهی آن انحنای رو به جلو و غیرطبیعی ستون فقرات (انحنای زیاد ستون فقرات به طرف جلو) است.
کمربند ویلیام
کمربند ویلیام معمولاً برای محدود کردن حرکت بیماران مبتلا به اسپاندیلولیسیس یا اسپوندیلولیستزی (زوال تدریجی ستون فقرات) تجویز میشود. این نوع کمربند در جلوی خود یک نوار الاستیکی دارد بنابراین شما میتوانید به سمت جلو خم شوید اما دو طرف آن به اندازهای که شما بتوانید از یک جهت به جهت دیگر خم شوید محدود شده است. کمربند ویلیام کشش و انبساط را نیز محدود میکند.
کمربندهای شکمی (کمربندهای انعطافپذیر)
شکمبندها گاهی اوقات بعد از عمل اتصالات کمر برای محدود کردن حرکت ستون فقرات توصیه میشوند. این نوع کمربند به محدود کردن حرکت کمر کمک میکند و با اجازه ندادن به بیمار برای خم شدن به سمت جلو، اتصالات کمر را تنظیم میکند. رشد استخوان در جایی که کمی حرکت وجود داشته باشد بهتر است، و به خصوص در جایی که هیچ ابزار و تجهیزاتی استفاده نمیشود، یک کمربند میتواند در بدست آوردن یک اتصال ثابت کمک بخش باشد.
انواع مختلفی از کمربندهای شکمی که معمولاً استفاده میشوند وجود دارد:
پشت سینه – پایین کمر – خاجی – طبی (TLSO)
رایجترین نوع کمربند TLSO به نام «کمربند بوستون» شناخته میشود و ممکن است به عنوان یک کمربند «زیر بغلی» شناخته شود. این کمربند به بدن کودک نصب میشود و طبق معمول از پلاستیک ساخته شده است. این کمربند با ایجاد سه نقطه فشار بر روی انحنای کمر از پیشرفت خمیدگی آن جلوگیری میکند.
این نوع کمربند را میتوان زیر لباس پوشید و معمولاً از زیر لباس پیدا نیست و کسی متوجه آن نمیشود. کمربند TLSO را میتوان در طول روز برای شنا کردن، بازیهای ورزشی و یا شرکت در کلاسهای ژیمناستیک درآورد.
این نوع کمربند معمولاً برای انحنای کمر یا بخشی از ستون فقرات که پشت سینه واقع شده توصیه میشود.
گردنی – پشت سینه – پایین کمر – طبی (شناخته شده با نام کمربند میلواکی)
کمربند میلواکی شبیه کمربند TLSO است که در بالا توضیح داده شد، اما شامل یک حلقه گردنی نگاه داشته شده است که توسط میلههای عمودی به قسمت پایین کمربند متصل شده است.
این نوع کمربند معمولاً در طول روز پوشیده میشود و میتوان آن را برای شنا کردن، ورزش کردن و شرکت در کلاسهای ژیمناستیک در آورد.
کمربند میلواکی اغلب برای انحنای ستون فقرات واقع در پشت سینه توصیه میشود.
کمربند خمشی چارلستون
به این نوع از کمربند، «کمربند شبانگاهی» میگویند زیرا فقط در هنگام خواب پوشیده میشود. کمربند چارلستون به بدن بیمار قالب گرفته میشود. این اساس کار کمربند است و به کمربند کمک میکند کار خود را به خوبی انجام دهد.
این نوع کمربند در شب و در حالی که فرد خواب است پوشیده میشود. بیماران میتوانند به مدرسه بروند و به طور معمول در فعالیتهای ورزشی شرکت کنند، بدون اینکه حتی دوستانشان بفهمند که آنها اسکولیوز دارند و از کمربند استفاده میکنند.